Luc van Bussel
Luc van Bussel
Eerder schreef Luc van Bussel de gastvrijheidsroman ‘Gastgevers in Geluk’ als een emotionele ode aan zijn moeder Germaine. Hij roemde haar als zijn gastvrijheidsinspiratiebron en Hotel Germaine werd een synoniem voor gastvrijheid. In zijn laatste boek ‘De Confetti Company’ neemt hij de lezer mee in zijn gastvrijheidscultuur binnen zijn bedrijven. Luc gelooft in de kracht en het onderscheidende vermogen van zachte vaardigheden in deze harde samenleving. ‘Warme Cultuurmakers in Coole Tijden’ werd een inspirerend manifest voor warme bedrijfsculturen, en vele ondernemers deelden ook hun bedrijfsculturen in dit unieke managementboek.
En toch gaat de droom en ambitie van Luc van Bussel verder. Zijn twee zoons zaten ruim 16 maanden thuis, achter hun laptop met thuisonderwijs. Vrienden werden digitale vrienden en feestjes werden digitale feestjes. De PlayStation werd hun uitgaansstation en niets leek zoals het eigenlijk hoorde te zijn voor deze pubers, op zoek naar hun volwassenheid. De samenkomst van de digitale revolutie en de coronacrisis werd de bron van de stichtingswens. De steeds digitale, koudere samenleving waarin zijn zoons opgroeien is zijn zorg: Dit gaat mis!
GASTGEVERS IN GELUK
“Luc van Bussel geeft service en nieuwe, diepere betekenis”
Gastgevers in Geluk is een onthullend verhaal over het mysterie van hartverwarmende gastvrijheid. Het boek neemt de lezer mee naar The Magic Hotel in Hawaii en verklaart het succes in zeven stappen. Het resultaat zijn gasten die niet meer naar huis willen.
DE CONFETTI COMPANY
“De Natuur was er al. Cultuur is wat wij ervan gemaakt hebben”
De Confetti Company is een cultuurroman. Luc van Bussel verhaalt over zijn traditionele Vlaamse jeugd die hem inspireerde tot een eigentijdse bedrijfscultuur. Hij neemt je mee op zijn warmtemissie waar medewerkers met confetti worden onthaald.
In De Confetti Company is hier een hoofdstuk aan gewijd: De Swipers in de ‘De eeuw van mijn zonen’. Hierin wordt gesignaleerd dat vriendschap in waarde heeft ingeboet, en dat onvoorwaardelijk vertrouwen in elkaar iets van de vorige eeuw is. Kinderen presteren aantoonbaar minder op fysiek vlak. De nieuwe generatie heeft als grootste uitdaging nieuwe veiligheid, verbondenheid en geborgenheid met elkaar te vinden. Met de oprichting van Stichting Menselijkerwijs volgt Luc van Bussel zijn inspiratie om de ‘menselijke verbinding’ een nieuw podium te geven voor jongeren tussen 12 en 18 jaar. De kinderen van GeneratieZ, de Wizzkids, De Swipers en niet te vergeten ‘de slimste generatie ooit’. Nooit eerder had een generatie zoveel informatiebereik en nooit eerder werd hun dat teveel? Heeft de digitale revolutie de nieuwe GeneratieZ in haar greep? Is de nieuwe digitale verbondenheid een nieuwe sociale ‘fear of missing out”?